...............

Saat şuan 06:30.İstanbuldan Madrid e gidiyorum.günlerden pazartesi ….Aylardan ocak…
Ocak’tab Haziran ‘a 6 ay var.6 at beklemek gerek bu havaalanına inebilmek için.Neyse ki şubatta Melike geliyor.İyi ki gelecek.İyiki o kadar da kötü değil şartlar.O kadar da şanssız değlim.Yerimde oturuyorum,yanımda İspanyollar var her zaman ki gibi.Herkesi çok özleyeceğim .Annemi,babamı,Melike’yi,Pati’yi çok özleyeceğim.
Ben her sabah yatağımda uyanmak isterdim.Ama b benim kaderim.Bunu ben yazmadım.Orada yaşamam gerekiyorsa yaşayacağım çaresiz.Zamanın geçmesini bekleyeceğim.Kışın bitip yazın gelmesini bekleyeceğim.Pati’yi göreceğim günü bekleyeceğim.Ağlayarak bana sarılmasını bekleyeceğim.O zaman biraz daha büyümüş olacak.Ama beni hep hatuırlayacak.Benim üzerime atlamasını,sarılıp beni yalamasını bekleyeceğim.Sonra uzun zaman ayrıolmayacağız.Tabi ki rahat olmayacağım.Benim derslerim, başarısız olduğu derslerim olacak.
Şimdilik son kez bakıyorum İstanbul’a,Türkiye’ye.Evlerin ışıklarına…Benim zavallı ama güzel ülkemin ışıkları,evleri,insanları.
Makyajsızken ağlamak çok kolay.

Benim iyi ki internetim,bir evim ne bileyim yaşamak için her şeyim var.Ben kendime üzülüyorum.Kendime ağlıyorum.Kendime acıyorum.Ailesiz olmak zor .Öğrendim bir kere.Koca yıllar ailesiz geçecek.Sonra Melike gelecwek.Biliyorıum.Orada yalnız yaşayacağız ikimz.İkimiz birlikte döneceğiz ve bir daha hiç dönmeyeceğiz.
İnsan kendi diliyle konuşrken mutlu.Kendi vatanındayken mutklu huzurlu.Buradaki mutluluk olamaz başka bir yerde.Yeni aileler kuramazsın.Başkalarını dahil etmeye kalkma.Onlar ailen değil senin .
Kalkıyoruz ve kalktık.
Tepeden bakıyorum minarelere şimdi.Deniz ve boğaz benden çok uzakta.Dönüş gününü bekliyorum sessizce.Gözyaşlarımın kurumasını bekliyorum.Biliyorum bir gün bitecek.Bir gün temelli döneceğim.bir gün bu uçağa gülümseyerek bineceğim.Hiç ağlamayacağım o zaman .Yüküm biraz ağır olacak.Eve gelip yatağıma yatacağım.Benim çocukluk ve gençlik yatağım.
Terk edip bıraktığım odama gireceğim.Uzanıp Türkçe kitaplar okuyacağım.El çantamı boşaltıp nüfus kağıdıma bakacağım,ve pasaportumu uzun süre kullanmayacağım.Evde oturacağım eşofmanlarımı giyip.Ev terliğimin sesini dinleyceğim koridordan geçerken.Pati peşimde koşturacak.Onunla oyun oynayacağım.Su buharı kokacak mutfak,su kaynatıp
çay demleyeceğim.Bulutlara bakmayacağım uzun süre.Gökyüzüne yakın olmayacağım.Uçağa binmeyeceğim.Yalnız olmayacağım.
Eğer her şey yolunda giderse bir diplomam olacak.Bu kadar zorluğu çekmeye deyecek bir diploma.Çok paraların harcandığı gözyaşlarıyla alınmış bir diploma olacak.Sonunda düze çıkacağım.Zaman geçmiş, annem ve babam yaşlamış olacak.Melike’yi göreceğim nasılsa yanımda.Annem babam ve pati yalnız kalmış olacak.O zaman sertleşmiş,kabuk bağlamış olacağım.Yaralarım olacak her yanımda.Dokundurtmayacağım kimseye beni.Görünmez bir çemberin içinde duracağım hep.Bu çemberi bir tek anneme ,babama,Melike’ye ve pati ye açacağım.Bu çemberin içinde inançlarım olacak.Benim dinim benim Allah’ım olacak.
Şimdi söylüyorum sana.Bliyorum beni duyuyorsun.Allah’ım bana sabır ver.Bu koca yıllar geçsin çarcabuk.Ailem sağlıklı olsun ve döndüğümde bu dört kişi karşılasın beni.Beni bekliyor olsunlar.Dödüğümde valizimde bir diploma olsun lütfen .Ve döndüğümde vatanımdan hiç ayrı kalmayayım.Bana hergün ezan sesi dinlemeyi nasip et.Bunca yıldan sonra artık öğrenci olmayayım,sorduklarında söyleyebileceğim bir mesleğm olsun.Sonra anneme babama öyle ıuzun ömürler verki hep onların yanında mesleğimi yapıp para kazanayım.Zaman öyle güzelleşsin ki her kapıyı çaldığmda kapıyı annem açsın patiyle birlikte.Lütfen bana yardım et.
Şimdi ağladığm için yavaş yavaş uykum geliyor.Şmidi uyuyp uyandığımda elimde bu defter geçmişimi hatırlayayım.Bu yazı bana geçmiştewn bir hatıra olsun.Ben yirmili yaşlarda olayım.Ve bu yazıyı okuyup küçüklüğüme gülüp geçeyim.Ve bir daha hiç böyle yazılar yazmak zorunda kalmayayım.Teşekkür ederim.bana iyi uykular

MERVE ARCASOY